۱۳۸۹ تیر ۱۴, دوشنبه

نمیدونم شاعر این شعر کیه

در این زمانه ی بی های و هوی لال پرست 
خوشا به حال كلاغان قیل وقال پرست 
چگونه شرح دهم لحظه لحظه ی خود را
برای این همه ناباور خیال پرست
به شب نشینی خرچنگ های مردابی
چگونه رقص كند ماهی زلال پرست
رسیده ها چه غریب ورنجیده می افتند
به پای هرزه علف های باغ كال پرست 
رسیده ام به كمالی كه جز اناالحق نیست 
كمال دار برای من كمال پرست 
هنوز زنده ام وزنده بودنم خاری است 
به تنگ چشمی مردم زوال پرست

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر